'Je hebt je Chirorok aan, zingt veel te luid en iedereen kijkt naar je. Dat gevoel.'

'Je hebt je Chirorok aan, zingt veel te luid en iedereen kijkt naar je. Dat gevoel.'

Vrienden onder elkaar op de Animatorcursus van verbond West-Vlaanderen

 

Naast de vele Aspitranten vond in de paasvakantie ook de Animatorcursus van verbond West-Vlaanderen plaats. Wij gingen op bezoek bij leefgroep De Dalton-Druiven en vroegen hen naar hun ultieme Chirogevoel!

Door Emilie en Bart

 

DUBBELPUNT: Wat is Chiro voor jullie?

Sela: Elke zondag naar de Chiro gaan met je vrienden, en heel het jaar uitkijken naar het kamp.

Niels: Voor mij is Chiro thuiskomen; ik zie mijn vrienden elke keer als ik in de Chiro ben. Het beslaat ook het grootste deel van mijn leven en ik doe het nog altijd met heel veel plezier.

Miet: Voor mij is Chiro je kunnen uitleven en kunnen zijn wie je bent.

Julie: En een familiegevoel, je altijd kunnen amuseren en alles kunnen zeggen.

Sophie: Het is een groep die je leert kennen wanneer je nog klein bent en met wie je samen opgroeit. Je leert elkaar beter kennen en komt dan samen in de leidingsploeg terecht zodat het een levenslange vriendschap wordt.

Elise: Voor mij is Chiro plezier maken en een soort thuiskomen. En vooral jezelf kunnen zijn.

Tomas: Mijn vriendengroep die ik van de Chiro heb, dat zijn mijn echte vrienden. Met hen heb ik de beste band van alle vrienden die ik heb.

Ine: Als er een activiteit is, en je komt aan op het Chiroterrein, dan kom je meteen in een sfeer en ambiance terecht die je nergens anders vindt.

Niels: Ik vind het gewoon supertof dat iedereen er superhard in meegaat als je een activiteit doet. Dat je echt de lachende gezichtjes ziet van de kindjes en dat ze het supertof vinden.

 

DUBBELPUNT: Wanneer heb jij het grote Chirogevoel? Het gevoel van 'wij zijn allemaal samen Chiro?'

Sophie: Op kamp! Het kamp is echt het moment waar je heel het jaar naar uitkijkt. En waar je samen met heel je groep, zeker aan het kampvuur, het gevoel hebt dat je allemaal samenhangt en één grote groep vormt.

Niels: Mijn grootste Chirogevoel was op Krinkel, toen we allemaal samen met vierduizend deelnemers naar Bart Peeters stonden te kijken. Dat was voor mij het hoogtepunt. En op cursus zijn natuurlijk ook!

Elise: Tijdens de leefweek heb ik echt zo'n Chirogevoel, en ook op cursus.

Julie: Ja, hier op cursus zijn we nog niet lang samen maar ik heb toch al echt het gevoel dat we een goede bende zijn en dat we eigenlijk echt redelijk goed met elkaar kunnen praten. Elke keer als we in onze leefgroep zitten, voel ik me echt wel al thuis.

Ine: Als je op dagtocht bent, of op groepsuitstap, en iedereen is in Chirokleren, dan heb ik ook dat gevoel. Je bent liedjes aan het zingen, en andere mensen kijken naar je.

Thomas: Ik had dat vooral op de Dag van de Jeugdbeweging. Je staat met je groep vroeg op en je kunt je amuseren in je Chirokleren op de Grote Markt, zonder ergens aan te moeten denken, gewoon puur je amuseren.

 

'Kijk, ik zit in de Chiro en ben daar trots op'

 

DUBBELPUNT: Heeft het Chirogevoel dan ook te maken met de Chirokleren?

Margo: Ja, ik heb het bijvoorbeeld op vrijdag als ik van mijn kot kom, en ik sta in mijn Chirorok te wachten op de trein, en er zijn zo nog mensen in hun Chirokleren, dan ga ik daar al heel snel mee bonden.

Niels: Voor mij zijn het vooral de broeken en de rokken. Gewoon zo het gelijke dat iedereen aan heeft, ik vind dat super om te zien. En iedereen heeft dat aan omdat ze willen tonen: 'Kijk ik zit in de Chiro, en ik ben daar trots op.'

Sophie: Ik vind die embleempjes ook leuk, omdat dat allemaal herinneringen zijn aan vroeger. Ik weet nu al dat ik later nog altijd zal weten: 'Ah ja, dat embleempje was van toen.'

Margo: Ik vind ook dat als je je Chirorok aandoet, je je direct wat zelfzekerder voelt. Van het moment dat je die aan hebt, kun je gewoon gaan en doen waar je zin in hebt.

 

DUBBELPUNT: Gaan jullie dan ook naar evenementen in jullie Chirokleren?

Niels: Als er fuiven zijn bij ons in Kortrijk gaan we met de Chiro in ‘uniform’. Dan herken je elkaar, maar zijn er ook andere mensen die zien dat wij van de Chiro zijn. Dat is tof, ook als anderen dat doen, want dan kun makkelijker met die mensen gaan praten. Je hebt direct een gespreksonderwerp, en dat onderscheidt ons van andere bezoekers.

Thomas: Ik vind ook dat iemand in Chirokleren op een evenement een bepaalde uitstraling heeft. Dan kom je precies over als tof persoon, met wie je wel vlot kunt babbelen en een toffe avond kunt hebben.

Niels: Je kunt ook zorgen voor extra sfeer door onnozelheden uit te halen. Het wordt toch aanvaard als andere mensen zien dat je van de Chiro bent.

 

Het rodedraadspel

 

DUBBELPUNT: Wat verbindt jullie hier als leefgroep?

Julie: Ik heb op cursus een ongelukje gehad en ik merk wel dat iedereen mij probeert te helpen om bijvoorbeeld de trap op te geraken. Het doet echt wel deugd dat ze er voor mij zijn.

Elise: En ons rodedraadspel dat we spelen naast de leefgroepmomenten!

Sela: Een deel van het spel is dat één iemand een opdracht moet uitvoeren en iedereen moet dan meedoen. De andere deelnemers kijken dan naar ons, omdat ze niet begrijpen wat er aan de hand is, maar wij weten wel waarom we het doen.

Thomas: Het is iets dat ons onderscheidt van de rest, want niemand behalve wijzelf is mee met het spel.

Julie: Die opdrachten zijn meestal gênante dingen. Ik moest bijvoorbeeld een mopje vertellen voor de hele refter.

Elise: We zijn hier allemaal met hetzelfde doel, denk ik: om betere leiding te worden. En het is ook gewoon tof dat kunt praten over hoe het er in jouw groep aan toe gaat om dat dan te vergelijken met anderen. Ik vind dat dat wel een band schept.

Tomas: Ik ben zelf van Limburg en iedereen leert me hier woordjes West-Vlaams, of ze vragen me om hen woorden te leren uit het Limburgs. Ze hebben mij bijvoorbeeld het West-Vlaams voor 'doorspoelen' geleerd: 'sjassen'. (Algemene hilariteit)

 

Bedankt voor de leuke babbel, en jeunt ulder moa nog me da West-Vloams.