Dankgebed

In de stilte,
als de stemmen zwijgen en de harde muziek is uitgeraasd,
als wij diepere vragen niet meer uit de weg gaan,
en wij oog in oog staan met onszelf,
spreekt Gij tot ons.

Wij danken u
omdat wij bij mensen en dingen nog stil kunnen worden,
dat er meer is dan oppervlakkig geleefd worden.

Dan horen wij u zeggen zoals Jezus:
"Je moet niet bezorgd zijn.
Kom tot rust en heb vertrouwen.
Je mag je thuis voelen bij mij."

Dan zien wij hoe hij heeft geleden,
zoals veel mensen ook nog vandaag,
onder ons geweld dat samenleven onmogelijk maakt.
Dan beseffen wij dat zijn antwoord Liefde was.

Dan horen wij hem zeggen aan zijn vrienden,
tijdens hun laatste maaltijd samen:
"Dit is mijn leven; gebroken brood.
Ik geef mezelf voor meer Liefde en Leven."

Dan nemen wij ook een beker,
zijn teken van een nieuw verbond.
Hij zei erbij:
"Mijn bloed, mijn levenskracht,
opdat ook jullie zouden leren vergeven,
opdat mensen leven zouden hebben en wel in overvloed."

Wij worden stil bij deze tekens van leven.
Met open handen nemen wij dit brood en deze wijn aan,
en wij delen met elkaar
onze hoop, onze vreugde, ons leven.