De Trivialmethode
De Trivialmethode
Omdat we nog altijd de Chiro zijn en spel en plezier onze prioriteiten zijn, bieden we deze variant van Trivial Pursuit aan om samen met je stagiair(e) terug te blikken op zijn of haar voltooide stage. Het materiaal dat je nodig hebt bij deze methodiek (spelborden, kaartjes) vind je aan de rechterkant van deze pagina onder 'bijlagen Trivialmethodiek'.
Doel van de methodiek
Tijdens de stage was het de bedoeling dat de stagiair(e) werkte aan de competenties die bij het traject horen. Aan de hand van dit bordspel kunnen jullie samen terugkoppelen en uitwisselen.
- Wat vond hij of zij goed?
- Wat kon beter?
- Hoe zou hij of zij het in het vervolg aanpakken?
- Enz.
Verloop van de methodiek
Elk traject heeft zijn eigen spelbord, aangepast aan de bijbehorende competenties (zie bijlagen). Elke competentie heeft een eigen kleur. Aan het begin van het spel staat de stagiair(e) met zijn of haar pion in het midden op de startplaats.
Gooi met de dobbelsteen - het aantal ogen is het aantal stappen dat je mag zetten. Als alles goed verloopt, staat de stagiair(e) nu op een gekleurd vak. Nu mag hij of zij een kaart (zie bijlagen) trekken in diezelfde kleur (alternatief: je kunt ook een vraag voorlezen van de kaarten, dat bespaart je wat afdrukwerk). Daarop staat een van de competenties, die ze ook in hun trajectboekje vinden. Samen bekijk je die competentie en ga je een gesprek aan waarin de stagiair(e) kan vertellen wat hij of zij specifiek gedaan heeft tijdens de stage om hieraan te werken. Je kunt natuurlijk doorvragen om het gesprek te laten evolueren.
- Wat maakt dat je de situatie zo hebt aangepakt?
- Op welke manier had je dit anders kunnen aanpakken?
De bedoeling is om aan de hand van deze methodiek een kleine uitwisseling of discussie te starten met elkaar.
Een perfecte animator, hoofdanimator of instructeur bestaat natuurlijk niet. Al doende leer je bij en blijf je jezelf verder ontwikkelen, een oneindig leerproces.
Vandaar de spiraalvormige pionnen, zodat de stagiair(e) het niet als een strijd gaat ervaren van wie er nu al het verste staat. Deze methodiek is bedoeld om een beeld te geven: “Wat kan ik als stagiair(e) nog doen om mijn competenties nog te verbeteren?”