Dagboek van een aspi: Joren

Hallo, ik ben Joren, een aspirant van Chiro Karreveld uit Pepingen. Onze Chirogroep heeft als bijnaam Karreveld Baas. Onze slogan luidt dan ook als volgt: waar anderen stoppen, gaat Karreveld door.

Zorgeloosheid is iets superbelangrijks. Voor mij is zorgeloosheid jezelf kunnen zijn in de situatie op dat moment. Het meest zorgeloze moment dat ik heb gehad het afgelopen jaar was toch wel het Chirokamp. Eindelijk konden we weg van achter onze laptop en kon ik mijn maten weer eens zien. Het was een megazot kamp en dat ga ik nooit meer vergeten. We hebben ons nog eens van onze beste kant laten zien. 😉 Mijn vrienden in de Chiro zorgen ervoor dat ik me zorgeloos kan voelen en ik hoop uit de grond van mijn hart dat iedereen daar zo over denkt. 
Mijn meest zorgeloze moment uit mijn Chirocarrière is toch wel mijn eerste tweedaagse, we trokken er gewoon opuit. Volkomen willekeurig een richting uit en wachten op wat de avond ons zou brengen. Niet weten wat je gaat eten of waar je mag slapen, maar wetende dat je samen met je vrienden op een avontuur bent. Dat is voor mij de beste Chiro-ervaring: zonder zorgen op kamp!

Voor mij staat Chiro echt gelijk aan een plaats waar ik mezelf kan zijn. Ik kan daar lachen, maar ik kan daar ook zeker mijn verhaal kwijt. We zijn een zeer hechte groep en hebben als groep al enkele zware verhalen verteerd. Maar een moment waarop ik me echt zorgeloos kan voelen, is ook zeker als ik in de Chiro gewoon luidkeels kan meezingen met 'Zeg eens meisje' van Paul Severs.

Buiten de Chiro zijn het vaak heel kleine dingen die mij een zorgeloos gevoel geven. 's Ochtends sta ik bijvoorbeeld op met muziek. Dan word ik wakker zonder ochtendhumeur (= minder zagende ouders). Ook een vriendelijke goedemorgen van een vreemde die je tegenkomt, geeft mij een fijne gevoel. Vaak zijn het de kleine dingen die mijn dag als zorgeloos doen aanvoelen.

Ik moet wel toegeven dat het – jullie allen bekende – gegeven corona geen goed heeft gedaan heeft aan mijn zorgeloosheid. Bij mij zorgde het vooral voor onzekerheid: hoe kan ik nu mijn verhaal kwijt bij andere mensen dan mijn ouders?! Wel, wij hebben regelmatig gebeld met elkaar, vaak om spelletjes te spelen. Hoe onnozeler die spelletjes, hoe beter!

We waren dit jaar heel goed gestart. Hoewel we nu geen activiteit hebben, zorgt onze leiding regelmatig voor een programma. Zo hebben we al eens gekookt. De keuken zag er proper uit, hoor. 😉 


Hopelijk mogen we binnenkort meer, dus mannen: blijf in uw kot!

Joren
 

Chirogroep Joren