Regisseur van W817

De eerste aflevering werd meer dan twintig jaar geleden opgenomen, maar ‘W817’ is nog altijd alive and kicking. Voor velen is het pure nostalgie, terwijl kinderen het programma nu nog ontdekken op televisie. Binnenkort komt het vervolg uit: ‘8eraf’. Wie er van bij de start bij was, is regisseur Pietje Horsten. En hij zat toevallig in de Chiro.

Door Kato

 

Dubbelpunt: Dag Pietje, in welke Chiro heb je gezeten?

Pietje: Een lange tijd geleden zat ik in Mechelen in de Chiro, in Sint-Jan-Berchmans. Het was de enige jeugdbeweging in een wijde omgeving. Onze Chirogroep had in de buurt een soort monopolie. Al mijn vrienden zaten in die Chirogroep. Ik ben erin gekomen toen ik rakker was en heb ook een jaar leiding gegeven.

 

Dubbelpunt: Wat is jouw favoriete herinnering aan jouw Chirotijd?

Pietje: Zeker de vrienden die je daar maakt. Een van die vrienden is lang een van mijn beste vrienden gebleven. Hij is helaas een paar jaar geleden overleden.

Op kamp gaan vond ik geweldig. Dat was het eerste moment dat je zelfstandig van je ouders was. Je hebt natuurlijk nog het gezag van de leiding en kookouders, maar het is toch anders.

“Als regisseur ben je een beetje zoals een leider op kamp!”

 

Dubbelpunt: Draag je Chiro op een bepaalde manier nog mee vandaag, bijvoorbeeld in je werksituatie?

Pietje: Ja, als regisseur ben ik ook een beetje de leider op kamp. Niet zoals een baas, maar het is belangrijk dat je met mensen kan samenwerken: met de technische ploeg, met de acteurs, met de productieploeg. Als je op locatie gaat draaien, neem je mensen hun huis in. Je moet zorgen dat je daar met respect mee omgaat. Met elkaar leren omgaan, dat brengt Chiro je echt wel bij.

 

Dubbelpunt: Hoe ben je regisseur geworden van W817?

Pietje: Toen ik als regie-assistent op het RITCS afgestudeerd was, heb ik examen gedaan op de VRT. Toen had je enkel de VRT, het medialandschap was nog niet zo divers. We noemden dat al lachend het 'ministerie'. Als je geslaagd was voor het examen werd je toegewezen aan een dienst. Bij mij was dat de Dienst Jeugd, dat later Ketnet werd. Daar heb ik Buiten De Zone en W817 gemaakt. W817 is samen met Ketnet gestart. De liefde voor theater heb ik van mijn papa meegekregen. Hij heeft heel lang in het amateurtoneel gezeten en door hem ben ik gebeten geraakt door toneel.

 

Dubbelpunt: W817 wordt nog altijd uitgezonden op Ketnet en heeft voor veel jongvolwassenen een hoge nostalgiefactor. Wat maakt de reeks volgens jou zo tijdloos?

Pietje: Het is ongelofelijk moeilijk om daar de vinger op te leggen. Als iemand dat zou kunnen, dan is elk programma vanaf dan succesvol. Ik denk wel dat de reeks heel herkenbaar was voor jongeren. We haalden ook thema's aan die toen nog niet zo vaak aan bod kwamen, zoals aids en homoseksualiteit. Ik denk dat de reeks verder veel warmte en vriendschap uitstraalde. De personages maakten vaak ruzie, maar uiteindelijk waren ze een hechte groep, een beetje zoals in Friends. Zeker in deze tijd is verbinding en warmte heel belangrijk.

 

Dubbelpunt: Jullie dachten eind jaren 90 dus niet 'dit zal zeker nog 20 jaar op televisie te zien zijn'?

Pietje: Nee, absoluut niet. Je weet het nooit op voorhand. Als je ergens aan begint, denk je altijd dat het idee de moeite waard is, want anders zou je er niet aan beginnen.

Wat wel en niet zal werken, kun je op voorhand niet voorspellen. Veel zaken spelen een rol, ook hoe een personage uiteindelijk tot leven komt. Voor Birgit hadden we bijvoorbeeld op het einde twee actrices in the running. Dat Kadèr Gürbüz de rol heeft gekregen, heeft invloed gehad op het karakter van Birgit. Personages worden gecreëerd door de scenaristen, maar de acteurs brengen ze tot leven en voegen daar iets van zichzelf aan toe. Zo is Birgit geëvolueerd tot wie ze nu is. Mocht de andere actrice gekozen geweest zijn, dan was dat waarschijnlijk even goed geweest zijn, maar net iets anders.

Hoe een reeks op papier staat, blijft natuurlijk een graadmeter voor eventueel succes. Als je iets leest en je vindt het goed, dan geeft dat al een idee. Als je begint te repeteren en je merkt dat er gelachen wordt, voelt het ook goed aan. Vaak was de technische ploeg van W817 achter de schermen mee aan het lachen. Maar zelfs dan weet je natuurlijk nog niet hoe het grote publiek zal reageren.

 

Dubbelpunt: Met wat coronavertraging komt binnenkomt de film 8eraf uit. Hoe is dat idee ontstaan?

Pietje: Doordat de reeks nog altijd uitgezonden wordt, worden de acteurs nog altijd als Birgit of Zoë aangesproken. Soms is dat vervelend, maar tegelijk is het fijn om te zien hoe de reeks voor veel mensen blijft leven. Toen we drie jaar geleden op Throwback Thursday in het Sportpladijs optraden, was het gewoon waanzin. Aagje Dom (Jasmijn in de reeks, n.v.d.r.) moest maar 'Iep' zeggen en iedereen ging uit de bol. Toen zijn de acteurs met het initiatief gekomen om opnieuw iets te doen. De film wordt een leuke terugkeer die meteen een afgerond geheel is. De oude ploeg komt daarvoor opnieuw samen: de acteurs, ik als regisseur en twee van de drie scenaristen. Bij de nieuwe mensen in de ploeg merk je ook een groot enthousiasme. Dat zijn vaak mensen die er als kind mee zijn opgegroeid en met veel nostalgie willen meewerken.

 

Dubbelpunt: Heb je nog een laatste boodschap aan Chiroleiding?

Pietje: Ik vind het heel belangrijk dat jeugdbewegingen bestaan. Je leert daar zoveel respect en verbinding. Doe vooral verder!