Ze is een Ghostrocker, een slapend Doornroosje en binnenkort een zingende Sophie in ‘Mamma Mia’. Tinne Oltmans zit boordevol creativiteit. Door zotte spelen in elkaar te steken en origineel te knutselen, kon ze die creativiteit ook tijdens haar Chirojaren kwijt. Zingen in de Chiro moest wel vooral plezierig zijn. “In de Chiro doe je dat voor de leut, dat moet allemaal niet goed zijn.”

DUBBELPUNT: Hoe zag jouw Chirocarrière eruit?

Tinne: Ik ben begonnen in Chiro Sint-Jan Vianney in Wilrijk en ben daarna naar Chiro Schelle gegaan. Ik ben anderhalf jaar lid geweest en twee jaar leiding. Ik ben dus heel laat in de Chiro gekomen, als aspi. Ik was toen 17 of 18 jaar.
 

“Chiro? Ik dacht: als ik het wil doen, moet ik het nu doen.”

DUBBELPUNT: Hoe komt het dat je zo laat in de Chiro bent gekomen?

Tinne: Als kind sprak me dat totaal niet aan. Ik was heel veel bezig met zingen, dansen en acteren, dus ik had weinig tijd voor nog andere hobby's. Op een bepaald moment zit het gewoon vol. Ik was het meisje met tutuutjes en vies worden was echt niet mijn ding. Dat was mijn idee van Chiro: spelletjes spelen en vies worden. Ik vond tikkertje en verstoppertje helemaal niet leuk. Tot ik in het vijfde middelbaar zat en in een kleine klas terechtkwam waar de helft in de Chiro of de scouts zat. Ik hoorde toen al die zotte verhalen en hoe die vriendengroepen die opgebouwd werden. Ik dacht: als ik het wil doen, moet ik het nu doen. Je kan leiding worden, maar je kan nooit opnieuw lid zijn. Dus ben ik heel impulsief naar de Chiro hier in Wilrijk gegaan en ik heb daar geen spijt van gehad. Ik denk dat ik wel spijt had gehad mocht ik het nooit gedaan hebben. Voor hetzelfde geld dacht ik na een half jaar: dit is toch mijn ding niet. Maar ik was door de jaren heen wat veranderd en de activiteiten bij de oudere afdelingen spraken me meer aan.

DUBBELPUNT: Was het bijzonder om bijna meteen leiding te worden?

Tinne: Dat viel wel mee, want toen ik zestien was, had ik wel al op speelpleinwerkingen gestaan en via vormingscursussen was ik al animator. Leiding geven vond ik leuker dan lid zijn. Met de leiding bouw je echt een band op met je leden. Je zit een heel jaar samen en je krijgt er heel veel van terug. Dat vond ik echt fantastisch. Met de leiding werk je keihard aan een programma. Je wilt het leukste voor je leden en wat jij zo tof vond als lid wil je hen ook geven. Als je dat kan geven, geeft dat zoveel voldoening.
 

“Je zegt nooit tegen je vrienden: kom, we gaan eens zonder handen spaghetti eten!”

DUBBELPUNT: Je hebt leiding gegeven aan de speelclubmeisjes en aan tiptiens. Welke afdeling lag jou het meest?

Tinne: Ik vond de tiptiens wel heel erg leuk om leiding aan te geven, maar op kamp beginnen die dan allemaal hun regels te krijgen, natuurlijk (lacht). Je bent voor hen veel minder een babysit dan bij de jongere afdelingen. Je kan met hen babbelen over hun eigen verhalen en problemen. Dat heeft meer iets weg van vriendschap dan met de kleintjes, die durven je soms zelfs juf noemen. Al speel je spelletjes, je bent voor hen wel een soort autoriteitsfiguur. Bij de oudere afdelingen heeft het niet altijd een positief effect als je autoriteit probeert uit te stralen.

DUBBELPUNT: Wat was jouw hoogtepunt?

Tinne: Als lid was dat mijn eerste 24 urenspel. We waren toen al twaalf uur wakker, dus het is een 36 urenspel geworden (lacht). Ik vond het waanzinnig hoe groot dat spel was en hoe alles klopte. Zo lang wakker blijven was wel echt verschrikkelijk. We reden op een bepaald moment met een fiets ergens naartoe en ik ben gewoon in slaap gevallen op mijn fiets. Ik werd wakker op de grond met de fiets op mij.

DUBBELPUNT: Je bent nu heel creatief bezig. Uitte zich dat ook in de Chiro?

Tinne: Ik heb altijd mijn creativiteit in de Chiro proberen mee te nemen. Als we een programmaboekje moesten maken, vond ik het heel leuk om dat te tekenen in plaats van te knippen en te plakken. Ik stak graag grote spelen in elkaar die heel creatief waren. Voor knutselen en tekenen heb ik me helemaal uitgeleefd, vooral met de kleintjes. Op het vlak van zingen en dansen dan weer minder, want iedereen in de Chiro doet dat voor de leut en dat moet allemaal niet goed zijn, zolang je maar plezier hebt.

Het leuke aan de Chiro is dat je dingen doet die je anders niet meer doet. Dat heb ik nu als artiest ook: ik mag dingen doen die niemand anders zou doen. Ik heb bijvoorbeeld onlangs op YouTube in een filmpje meegedaan waar ik verschillende opdrachten moest uitvoeren (de reeks 'Challenge Accepted' van TAGMAG, n.v.d.r.). Ik moest dan dingen proeven met mijn mond maar zonder mijn handen te gebruiken, en racen naar de volgende opdracht. Dan voel ik me weer helemaal in de Chiro, want je zal nooit tegen je vriendinnen zeggen: 'Kom, we gaan eens zonder handen spaghetti eten.’ Dat vind ik leuk aan de Chiro en aan mijn beroep, dat je af en toe eens de onnozelaar kan uithangen.

DUBBELPUNT: Je ging door een moeilijke periode toen je lid was in de Chiro. Vertel eens?

Tinne: In de Chiro werd ik niet gepest, maar wel in het dorp waar ik woonde. Het enige dat ik soms lastig vond aan de meisjes in mijn Chirogroep is dat ze niet echt een steun waren. Maar dat kan aan de dynamiek van mijn groep gelegen hebben.

DUBBELPUNT: Vorig jaar was het jaarthema van de Chiro 'Ça va?!' met aandacht voor psychisch welzijn. Heb je het gevoel dat het voor Chiro belangrijk is om daar aandacht aan te geven?

Tinne: Ik vind dat het wel mag. Ik ken mensen die uit Chirogroepen weggepest zijn en dat is toch niet de bedoeling. Ik ben laat in de Chiro gekomen en heb geluk gehad, maar het is heel moeilijk om nieuwkomer te zijn in een groep die al bestaat. Ik werd zelf helemaal niet weggepest, maar ik merkte wel dat de anderen al beste vriendinnen waren. Met de leiding heb je dat probleem niet, want je krijgt altijd een nieuwe groep, je hebt altijd een nieuwe kans. Je leert de mensen met wie je samen lid was helemaal anders kennen en je leert elkaar beter begrijpen. Ik vind dat thema heel goed om mee te nemen in de Chiro. Tussen het spelen door is het belangrijk om af en toe naar elkaar te luisteren.

DUBBELPUNT: Heb je nog een laatste boodschap voor alle leiders en leidsters?

Tinne: Geniet van je tijd in de Chiro, want dat kan niet meer terugkomen. Voor iedereen die niet in de Chiro zit: word vlug lid, want je weet niet wat je mist! Verdraagzaamheid en naar elkaar luisteren zijn heel belangrijk. Daardoor zijn we niet alleen een leuke bende, maar ook een goed team.

DUBBELPUNT: Dank je wel voor dit interessante gesprek!