Vijf vrienden

Verhaal

Er waren eens vijf vrienden. Vier hadden sterke benen en armen en dat was een geluk, want de vijfde zag zo erg op tegen alles, dat hij niet kon lopen. Hij was zo moedeloos dat hij elke ochtend moe wakker werd en niet kon opstaan. De vier energieke vrienden hadden gehoord over Jezus, een verhalenverteller die interessante dingen te zeggen had. Ze hadden al heel wat verhalen opgevangen: over een legergeneraal met een zieke dochter die toch genas, over Jezus die een blinde kuste en nog veel meer. De vier hoopten dat die Jezus hun vriend kon helpen. Toen ze bij het huis kwamen waar Jezus was, konden ze niet dicht bij hem komen omdat er zoveel mensen waren. Ze gebruikten de buitentrap om op het plat dak te komen en haalden de dakbedekking weg. Ze lieten hun vriend naar beneden zakken, tot voor de voeten van Jezus. Jezus was ontroerd, omdat hij zag hoe vol van verwachting de verlamde man was en hoe zijn vrienden hem tot bij hem hadden gebracht. Hij praatte met de man: over wat moeilijk is in het leven, over hoe belangrijk vrienden zijn en hoeveel mensen kunnen realiseren als ze samenwerken. De verlamde man werd geraakt door wat hij hoorde en hij voelde vanbinnen bij zichzelf dat het waar was: dat vrienden Vijf vrienden belangrijk zijn en dat je samen bergen kunt verzetten. De man stond op, pakte zijn matras en wandelde door de deur naar buiten. Daar omhelsde hij zijn vrienden.

(Oorspronkelijke tekst in het Nieuwe Testament: Mt. 9, 1-8 en Mc. 2, 1-12)