Elke Chirogroep heeft andere tradities, waarvan sommige ver teruggaan in de tijd. Wij gingen op zoek naar Chirogroepen die nog vasthouden aan oudere, traditionele gewoonten die buitenstaanders al snel als ouderwets bestempelen. Maar zijn ze dat wel? En hoe gaan Chirogroepen daarmee om? Chiro Hermelinde en Chiro Ichtegem beantwoordden onze oproep met veel enthousiasme.

Door Rani

Dubbelpunt: Kunnen jullie wat meer vertellen over de tradities van je Chirogroep? 

Chiro Ichtegem: Voordat we op kamp vertrekken, vindt de kampwake plaats. Daar zamelen we alle valiezen in, vullen we de camion, stellen we het thema voor en wenst de pastoor ons een veilig kamp toe. Vroeger werd de pastoor ook uitgenodigd op kamp om de misviering te leiden, maar sinds enkele jaren voorzien we zelf een viering. De belangrijkste reden daarvoor is onze kamplocatie: we gaan namelijk erg ver op kamp, en dan is het een hele tocht om tot bij ons te geraken.

Nog een andere traditie is het gebed voor het eten. Voor elke maaltijd zingen we een lied en zeggen we met de volledige Chirogroep een gebed op. Dat gaat als volgt: “Heer, zegen ons en deze spijzen die U met milde hand aan ons geeft, door Christus onze Heer. Amen.”

Chiro Hermelinde: Elk jaar doen wij op bivak een mis om de eerstejaars leiding te introduceren in onze leidingsploeg en dan krijgen ze hun leidingskoord. Daarbij nodigen we altijd pastoor Luc uit. Op ons bivak starten we iedere dag met een opening en stopt de dag met het slot. Daarbij moet iedereen in perfect uniform zijn. Dat is op een normale zondag ook het geval, maar op bivak betekent dit dat we ons minstens vier keer per dag omkleden! 

Dubbelpunt: Hebben jullie ooit overwogen om die tradities te herzien of aan te passen? 

Chiro Ichtegem: Sinds we de misviering op kamp zelf voorzien, is ze een stuk toegankelijker geworden. We staan nog altijd stil bij belangrijke normen en waarden die het christendom en de Chiro met elkaar delen, zoals vriendschap, eerlijkheid en zorgzaamheid. We merkten dat er meer van genoten kan worden sinds we zelf de viering organiseren. Als de pastoor kwam, vertelde hij vaak zeer langdradige verhalen die niet altijd even goed begrepen werden door de jongste leden. We vinden het nog altijd belangrijk om een moment te nemen om op kamp stil te staan, maar aan de andere kant mag het voor ons wat toegankelijker. 

Chiro Hermelinde: We hebben onze tradities al een paar keer in twijfel getrokken, maar echt grote veranderingen zijn er nog niet doorgevoerd. Dat de pastoor naar ons bivak komt, stelt niemand meer in vraag, gewoon omdat dat altijd al zo geweest is. Maar we zien wel dat er minder en minder kindjes om de communie gaan.

Dubbelpunt: Hoe ervaren jullie de werking als meisjesgroep? 

Chiro Hermelinde: Door een leidingstekort bij zowel jongens als meisjes zijn er al gedachten geweest om te fusioneren. Er zijn voor- en tegenstanders van het fusioneren, maar uiteindelijk hebben we toch besloten om ons leidingstekort op te lossen door aspi’s vroeger leiding te laten worden. Wel werken we altijd nauw samen met de jongens en zien we hen enorm veel, misschien soms wel te veel.

Dubbelpunt: Zijn er mensen binnen de Chirogroep die kritisch staan tegenover oude gewoonten? Hoe gaan jullie om met die verschillende perspectieven?

Chiro Ichtegem: Eigenlijk krijgen we niet zo vaak commentaar over ouderwetse gewoonten. Het wordt volgens ons vaak gezien als een bepaalde charme die de jeugdbeweging heeft. Voor elke maaltijd zeggen we een gebed op en zingen we een liedje. Dat is eerder een moment van samenhorigheid in plaats van een religieus teken. 

Chiro Hermelinde: We praten heel open en eerlijk over onze mening rond de verschillende tradities binnen onze Chirogroep, maar er worden niet zo vaak dingen aangepast. Soms zijn er wel wat ouderwetse tradities die, als iedereen akkoord gaat, veranderd kunnen worden. Dat gebeurt ook enkel als de meerderheid ervan overtuigd is. Vaak komt de kritische blik toch wel van de volwassenen begeleiding want ze helpt ons enorm veel in dingen anders te zien en is ook meer op de hoogte van de mening van de ouders.

Dubbelpunt: Krijgen jullie van andere Chirogroepen soms te horen dat jullie ‘ouderwetse’ gewoonten hebben? Hoe reageren jullie daar dan op?

Chiro Ichtegem: Nee, eigenlijk niet. Zoals ik al zei, worden gewoonten vooral gezien als iets charmants. Een kanttekening daarbij is dat we in een klein dorpje in West-Vlaanderen wonen, waar iedereen elkaar best goed kent en waar multiculturaliteit nog maar op gang komt. We kunnen ons dus zeker niet vergelijken met grootsteden waar multiculturaliteit veel meer aanwezig is.

Chiro Hermelinde: Wij zijn een sekte en vertonen nu eenmaal sektegedrag. Als je eenmaal bij ons bent aangesloten, stel je je geen vragen meer bij wat er gebeurt en stiekem vinden we het wel leuk om een sekte te zijn. Vaak horen we dan wel van andere Chirogroepen dat we wat ouderwets zijn, zoals iedereen die nog altijd elke zondag in perfect uniform aanwezig moet zijn. Dat is dan echt met blauwe sokken boven de enkel in bottines, met een T-shirt uit de rok of een hemd helemaal dichtgeknoopt. Maar ieder van ons is trots om een deel te zijn van Chiro Hermelinde.

Bedankt Chiro Ichtegem en Chiro Hermelinde voor jullie eerlijke verhaal. Niets mis met jarenlange gewoonten, zoals jullie er duidelijk achter staan en erover praten. You do you !

Zelf je tradities onder de loep nemen? Lees de voor- en nadelen op chiro.be/maar-t-is-traditie. Klik onderaan op die pagina zeker ook eens verder om nog meer over tradities te weten te komen.