Schoenen

Verhaal:

Schoenen mee?

Het bivak vangt aan, we zetten ons in beweging, op weg met heel veel voornemens, op weg met een precies doel voor ogen, maar langs een nog onbekende route.

Chiromensen trekken soms kinderschoenen aan op die weg: de nostalgie naar verloren tijden; naar het voorbije Chirowerkjaar met zijn vertrouwde gebruiken; naar de mooie en plezierige Schoenen momenten die je tijdens Chiroactiviteiten kon beleven en die je niet wilt loslaten, maar ook de hunker naar zachte aanpak en knusse geborgenheid. Ze staan lief, die schoentjes, maar gaan toch zo gauw knellen. Het zijn de schoenen van gisteren, maar passen ze morgen wel?

Chiromensen trekken soms baskets aan. Weetgierig als ze zijn, willen ze zoveel mogelijk ontdekken. Enthousiast nemen ze omwegen en zijwegen. Er zit vaart, sportiviteit en humor in hun tred, een duw en valpartij kunnen ze incasseren, maar ze verslijten wel vlug, té vlug.

Chiromensen trekken soms balletschoenen aan. Ze oefenen keihard en vol discipline om soepel en sierlijk te presteren. Het resultaat is hen die moeite waard. Ze zijn lenig en niet verroest in standpunten en principes. Ze kunnen lang en dikwijls op de toppen van hun tenen staan; maar soms raken ze uitgeput. Een Chiroleven in tutu en roze willen beleven, is de realiteit misschien te mooi voorstellen?

Chiromensen hebben ook alledaagse schoenen aan. Ze zijn trouw aan hun opdracht, weten van aanpakken, ze hebben de moed om door te stappen als het tegenzit of als ze kritiek te incasseren krijgen. Maar de sleur en de slenter is hen ook vertrouwd en de verleiding om mee te lopen en het Chiroleven maar stilletjes te ondergaan, kennen ze ook.

Chiromensen trekken soms bottines aan. Het zijn zij die hun idealen niet gemakkelijk inruilen voor compromissen. Het zijn taaie volharders; maar soms gaan ze wel met vuile schoenen door de Chiro of vergeten ze dat niet iedereen hun forse pas kan volgen.

Chiromensen trekken soms pantoffels aan omdat ze wat rust, bezinning en spiritualiteit in het haastige denk- en speelwerk willen brengen; omdat ze aangename, geborgen sfeer in de Chiro belangrijk vinden. Maar zachte, warme pantoffels zijn zo verleidelijk om aan te houden. Het aangename is toch altijd leuker dan het nuttige, maar de Chiro blijft een speel- en werkmilieu.

Het bivak vangt aan. Je zet je in beweging. Zeg eens, welke schoenen heb jij mee?

Opdracht

Na een dagtocht of eerder naar het einde van het kamp, wanneer alle schoeisel al werd gedragen.Per afdeling zit je in een kring, met een paar schoenen (of slippers of sandalen) naar keuze voor je op de grond. Ofwel vertelt iedereen een verhaal van zijn of haar schoenen op bivak en laat je het onderstaande verhaal als slot voorlezen. Ofwel begin je met het verhaal en vertelt daarna iedereen een persoonlijk stukje kampgeschiedenis.