Je bent er al achter: samenwerken met de gemeente kan je als Chirogroep heel wat opleveren. Maar niet enkel de gemeente is een interessante partner. Chiro Berlaar-Heikant doorliep met Regionaal Landschap Rivierenland een traject om hun terrein te vergroenen. En het resultaat mag er zijn!

Door Sien

Dubbelpunt: Dag Inés, jij bent groepsleidster van Chiro Berlaar-Heikant. Hoe ziet jullie groep eruit? 
Inés: Berlaar-Heikant is een klein dorpje in de buurt van Lier. In onze afdelingen zitten jongens en meisjes apart, maar we gaan wel samen op kamp en doen ook evenementen samen. 
We hebben aparte gebouwen voor de jongens en meisjes, met een vrij groot terrein. 

Dubbelpunt: Aan jullie terrein is er een en ander gebeurd. Hoe moeten we ons dat voorstellen? 
Inés: De meisjes hebben een bosje bij hun gebouw, de jongens hebben voetbaldoelen. Tussen de twee gebouwen ligt er een grote koer. Daarnaast wordt ons terrein gebruikt door de lagere school. De voorbije maanden zijn er werken gebeurd om het allemaal wat groener en avontuurlijker te maken.

Groenkapoen

Dubbelpunt: Jullie hebben daarvoor samengewerkt met het Regionaal Landschap Rivierenland. Wat hield dat traject in? 

Inés: Zij hebben ons gecontacteerd naar aanleiding van hun project Groenkapoen. Er namen ook nog andere jeugdbewegingen en scholen deel. We kregen eerst enkele voorbeelden te zien van wat ze al verwezenlijkt hadden. Omdat we een groot terrein hebben met nog veel beton kregen we vervolgens de vraag of we wilden meedoen aan het project. 

Dubbelpunt: En wat was jullie reactie? 
Inés: Op de leidingskring waren we het erover eens dat we dat wilden doen, maar er waren wel nog veel vragen. We moesten ook zelf al gaan nadenken of we wilden gaan voor meer bomen of bijvoorbeeld een nieuwe speeltuin.
Gelukkig moesten we ons over het financiële geen zorgen maken, want er waren subsidies voorzien voor het project. 

“We vonden het heel belangrijk dat we inspraak kregen”

Dubbelpunt: Jullie gingen dus van start. 
Inés: We vaardigden enkele mensen van de leiding af, twee aspiranten die in het volgende jaar leiding zouden worden en iemand van het bouwcomité. Zij werkten intensief samen met het Regionaal Landschap en brachten dan verslag uit op de vergadering. We vonden het wel heel belangrijk dat we inspraak kregen. 

Dubbelpunt: Hoe hebben jullie die inspraak kunnen geven? 
Inés: Dat liep dan via het werkgroepje. We konden kiezen op welke plekken we aanpassingen wilden doen en ook wat er zeker niet veranderd mocht worden. We hebben een groot betonveld tussen de twee gebouwen waar oorspronkelijk een speelberg en een vijvertje van gemaakt zouden worden. Maar we gebruiken dat stuk geregeld als parking en voor onze jaarlijkse fuif, dus daar is rekening mee gehouden in de uitwerking. 
In een latere fase kregen we de vraag of we als leiding en leden betrokken wilden worden om een plantdag te organiseren. Dat hebben we met veel plezier gedaan.

Patstelling

Dubbelpunt: Deze Dubbelpunt gaat over participatie. Hoe zorgen jullie er zelf voor dat iedereen in de ploeg een stem heeft? 
Inés: Vroeger stemden we vaak over beslissingen, maar daar zijn we wat van afgestapt. Voor kleine dingen doen we het soms nog wel, maar niet meer altijd omdat er vaak een patstelling ontstond tussen de jongens en de meisjes. 
Nu proberen we consensus te bereiken door iedereen aan bod te laten komen en een compromis te vinden.
Vorig jaar is er veel nieuwe leiding bij gekomen en dan voel je dat participatie extra belangrijk is. De nieuwe leiding weet niet altijd hoe ze iets goed op een vergadering kunnen brengen, dus we besteden er aandacht aan dat ze zeker aan het woord komen.

“Eén leid.st.er is moderator in de debatten op de vergadering”

Dubbelpunt: Ontstaan er dan grote discussies tijdens de leidingskring? 
Inés: Eigenlijk niet, integendeel. De voorbije jaren duurden onze vergaderingen soms maar twintig minuten, omdat er amper gediscussieerd werd. 
Vroeger hadden we een systeem waarbij elke week een andere afdeling de vergadering moest leiden. Dat was een mooi opzet, maar in de praktijk niet zo praktisch omdat er dan dingen vergeten werden of de leiding was niet op de hoogte, enz. Nu is er één leid.st.er die altijd de leidingskring leidt en moderator is in de debatten. Dat helpt om een goede structuur te behouden. 

Buitenklasje

Dubbelpunt: Dat klinkt als een goed georganiseerde ploeg. Dan ben ik nu wel benieuwd hoe het project Groenkapoen afgelopen is.
Inés: Er zijn al haagjes en bomen geplant. Dat vinden we heel fijn, omdat ons terrein zo wat meer afgeschermd is voor auto’s. Aan de bosrand hebben we extra bomen geplaatst om een gat een beetje op te vullen. De speeltuinen zijn geïnstalleerd, we hebben een vuurschaal met boomstammen om op te zitten en er is een buitenklasje met tafels en banken die we ook kunnen gebruiken. 

“Samen bomen planten is leuker dan het klinkt”

Dubbelpunt: Hoe was het voor jullie om dit samen met het Regionaal Landschap te doen? 
Inés: Dat was zeker een meerwaarde. Zonder hun voorstel zou deze vergroening nooit gebeurd zijn. We zijn een groep jonge vrijwilligers die vooral Chirowerking geven. Zo’n herinrichting op poten zetten was ons nooit zelf gelukt. We zijn blij dat ze met hun voorstel naar ons gekomen zijn. 

Dubbelpunt: Stel dat andere leidingsploegen nu zin gekregen hebben om hun terrein aan te pakken, welke tips zou je hen dan meegeven? 
Inés: Ik zou vooral aanraden om te informeren bij professionals en in je netwerk. Praat eens over jullie idee met de VB of met wat ouders op een evenement. Waarschijnlijk zijn er in jullie netwerk wel mensen met tuinervaring of sympathisanten die zin hebben om mee te denken. 
Daarnaast is het goed om niet te veel hooi op je vork te nemen. Wij zijn een paar maanden bezig geweest met de heraanleg en je hebt veel materiaal nodig. Beginnen met een klein haagje kan een eerste stap zijn. En betrek er ook de leden bij! Samen bomen planten is leuker dan het klinkt.

Dubbelpunt: Bedankt voor de inspiratie en heel veel succes nog op jullie nieuwe terrein!