Christus Koning: editie 2019

Vieren op de Chirofeestdag

Muziekkapel Duffel-West 2018 - Christus Koning

Christus Koning, hét Chirofeest

Chiro is elke week leuk, maar zeker op Christus Koning, de Chirofeestdag: familiedag of groepsdag of parochiedag of ... Met of zonder koffiekoeken, met of zonder ouders erbij, vaak met een moment van stilstaan bij hoe kostbaar Chiro, gemeenschap vormen, en samen beweging maken, is. Het jaarthema ‘Grenzeloos Chiro’ daagt ons uit te spelen, plezier en lawaai te maken én verder te spelen en kijken dan onze vertrouwde grenzen.

Ideeën voor een bezinning of eucharistie

Verhalen

De rivier verlegt haar grenzen
Soefie-verhaal uit Tunesië

Er was eens een rivier. Hoog in de bergen was ze ontsprongen. Dartel en lenig slierde ze door de valleien. Ze werd steeds sterker, steeds breder. Toen bereikte ze de woestijn.

De rivier wilde ook dwars door de woestijn vloeien. Maar ze bemerkte dat haar water verdween, hoe snel ze ook door het zand probeerde te stormen.

Ze was er echter van overtuigd dat het haar bestemming was om deze woestijn te doorkruisen. Maar er was geen weg.

Nu fluisterde de verborgen stem van de woestijn haar toe: “De wind kan de woestijn oversteken en jij kan dat ook!” Nog nooit had de rivier de stem gehoord. “Ik zal met zand vermengd en door de woestijn opgeslorpt worden”, zei de rivier, “de wind kan vliegen, maar ik niet!”

“Zoals je bent, kom je er niet doorheen,” fluisterde de woestijn. “Je zou verdwijnen of een moeras worden. Je moet willen dat de wind je over de woestijn draagt, naar je bestemming.” “Dat kan de wind niet”, spotte de rivier. “Jawel”, zei de woestijn, “je moet willen dat de wind je opneemt.”

Zo’n gek idee kon de rivier niet aannemen. Een rivier in de lucht! Ze zou haar persoonlijkheid verliezen. En wie kon haar waarborgen dat ze ooit opnieuw zichzelf zou worden?

De woestijn zei: “Ik beloof het je. De wind neemt je op, draagt je over de woestijn en laat je dan weer los. Je valt als regen naar beneden en dan wordt je water weer een rivier.”

“Hoe kan ik weten dat je niet liegt?” vroeg de rivier. “Het is zo!” zei de woestijn, “en als je het niet gelooft, staan er je erge dingen te wachten.”

“Waarom mag ik niet blijven zoals ik nu ben?” sputterde de rivier.

“Het kan niet”, zei de woestijn, “maar wie je echt bent, gaat niet verloren. Aan de andere kant van de woestijn krijg je dezelfde naam, want wat je bent, blijft!”

Toen gaf de rivier zich over aan de verwelkomende armen van de wind. Teder en gemakkelijk droeg hij haar omhoog. Toen ze de toppen van de bergen bereikten, aan de andere kant van de woestijn, liet de wind haar zachtjes vallen. En al haar druppels vloeiden samen, zochten elkaar en werden weer beekje … riviertje …

Uit een oud boek in de Bijbel, het verhaal van Naomi & Ruth in het boek ‘Ruth’
Naomi was een oude weduwe, haar beide zoons waren gestorven. Ooit waren ze als gezin uit hun land vertrokken, hun zonen waren in het nieuwe land getrouwd. Naomi verlangde terug naar haar land te gaan, misschien was daar nog familie die voor haar wilde zorgen. Haar schoondochter Ruth ging mee, hoewel Naomi haar dat afraadde. Ze dacht dat de jonge vrouw liever in haar eigen land zou blijven. Ruth liet haar schoonmoeder echter niet in de steek, ze ging mee en zorgde voor haar.

Ook uit het nieuwe boek, het Christus Koning-evangelie: Joh. 18, 33b-37
Gij zegt dat Ik koning ben

Duidingssuggestie
Het tedere kusmoment

In Sneeuwwitje is het de prins die een goedgelovig maar dood meisje tot prinses kust. In een ander sprookje is het een prinses die een kikker van een jongen tot een prins kust. Er zijn heel wat sprookjes die handelen over het wordingsproces van een jongen of meisje tot koning of koningin. We zien telkens dat iemand er na heel wat beproevingen en wederwaardigheden in slaagt uiteindelijk koning of koningin te worden. Dat is in de Chiro ook zo. Het is altijd wonderlijk te zien, die opgroeiende jaren van speelclub tot aspi. Na heel wat tegenslagen, verdriet, verraad, pesterijen, uitdagingen, maar ook grote vriendschappen, overwinningen en gelukte zaken is er een boom van een kerel of sterke vrouw gegroeid. De kikkers en sneeuwwitjes zijn ontpopt tot prinsen en prinsessen.

Waar staat een koning voor? Het beeld van een is iemand die in moeilijke omstandigheden toch overeind blijft staan, die in de chaos orde weet te scheppen, die in alle gebeurtenissen de rode draad in de gaten houdt, die hoofd- en bijzaken weet te onderscheiden, iemand met ideeën en visie, die een moeilijke situatie de baas kan en anderen weet te bezielen.

Wie wat voeling heeft met de Chiro, en zijn of haar ogen openhoudt, kan elke zondagnamiddag dat proces in actie zien. Nu eens bij Jorre en dan weer bij Merjam, nu eens spectaculair en machoachtig en dan weer onooglijk klein. Als je lang genoeg in de Chiro bent, mag er zeker van zijn dat je het tedere kusmoment meegemaakt hebt. Dat is eigenlijk fantastisch aan de sprookjes. Het zijn niet de turbodingen en megabangelijke zaken die iemand groot maken. Het gebeurt in de tederheid. En het overkomt je, het gebeurt, je doet het niet zelf, je plant en regelt het niet. Je wordt groot gekust.

In die zin is Jezus ook koning te noemen. Het leefde wel 2000 jaar geleden, maar doe het hem maar na: blijven opkomen voor wat je dierbaar is, voor wat je ter harte gaat ook als het niet goed uitkomt en je voor Pilatus staat, die jouw doodvonnis aan het vellen is. Op die momenten trouw blijven aan je diepste zijn, dat wij als christenen de ziel noemen en waarvan we zeggen dat het onze Goddelijk kern is die we niet mogen verloochenen. Altijd trouw blijven aan jezelf en je Goddelijke roeping: Als dat gebeurt, is het feest van Christus Koning of gebeurt het tedere kusmoment.

Jezus is ook nog op een andere manier koning te noemen. Hij staat met zijn twee voeten in de waarheid. In de waarheid staan is hetzelfde als in God staan. Het gaat hier niet over mijn of jouw grote gelijk, niet over een leer of een dogma dat je slaafs te volgen hebt. In de waarheid staan, is nederig zijn. Beseffen dat je zoals in de sprookjes niet jezelf koning of koningin kunt maken, maar dat dat ‘aan jou’ gebeurt. Wie doorheeft dat het belangrijkste wat je hebt of bent uiteindelijk gekregen is, staat met zijn of haar twee voeten in God. Die daardoor juist niet met zijn of haar groot gelijk of ideologie afkomt, maar ziet dat we allemaal gewone mensen zijn die het geluk hebben dat ze vroeg of laat van stomme kikker of stomme geit tot een mooie zwaan worden gekust.

Dirk Snackaert

Voorbeden

We vragen dat onze leiding altijd speels blijft in het grenzeloze engagement. Laat ons bidden.

We vragen dat alle machthebbers wijs omgaan met hun macht en goed voor hun volk zorgen. Laat ons bidden.

We vragen dat mensen nieuwsgierig en hartelijk anderen ontmoeten, veraf en dichtbij. Laat ons bidden.

Geloofsbelijdenis

Wij geloven in een Chirogroep

waar we voluit kunnen zingen en springen,

spelen en delen, bidden en dansen.

Een Chirogroep met kansen om kwaad en lief te zijn,

om te nemen en te geven, om te kiezen hoe het er gaat.

Een Chirogroep waar we mogen twijfelen en hopen,

waar we verwonderd kunnen zijn om vele dingen van het leven.

Waar we ook vanuit Jezus' boodschap elkaar echt graag zien

en met kracht willen opkomen voor wat mensen vrijer maakt.

We geloven dat zo’n Chiro, samen met alle mensen

die hetzelfde dromen, beweging maakt.

Offerande

Gaven: brood (zie verder), wijn, kaarsjes, enz.
Chirovoorwerpen:

Chiroshort, T-shirt, enz.

Bal of ander spelmateriaal

Chirovlag: vlaggen kunnen gelinkt worden aan het jaarthema én aan de identiteit van de Chiro, dus er is ook een link met Christus Koning, zoiets als: we brengen onze vlag naar voren omdat we die koesteren. Zoals elk land ter wereld een eigen vlag heeft, heeft ook elke Chirogroep een vlag. De vlag is voor ons bijna een persoon die we op kamp dagelijks begroeten en voor wie we zorg dragen.

Brood, echt, groot brood: de priester zegent het brood en breekt het in grote stukken. De mensen die de communie uitdelen, breken er verder stukjes af. Ofwel wordt de schaal met brood doorgegeven en geven de mensen elkaar een stukje brood.