Hen troosten bij een geschaafde knie, slaapzacht wensen en hun vlees snijden op bivak. Luisteren naar hun verhalen over school, gezwijmel over eerste liefdes en twijfels over het leven. Als Chiroleiding voel je je meer dan eens de moeder of vader van je leden. Maar betekent dat ook dat 's zondags jouw wil helemaal wet is?

Staat er een mama of papa aan de poort om te klagen over de straf die zijn of haar kind de week ervoor kreeg? En te foeteren dat ze niet willen dat je zo met hun kroost omgaat? Vermijd het gesprek niet, maar ga het aan en hou deze tips in je achterhoofd.

• Kom op voor jezelf, maar blijf altijd beleefd. In de verdediging of aanval schieten, heeft meestal een averechts effect. Luister naar wat de ouders te zeggen hebben, geef eventuele fouten toe en vraag om tips en advies. Onterechte kritiek? Laat die voor wat het is.
• Praat over wat het kind gedaan heeft, en niet over het kind zelf, zeker niet in negatieve termen. Benoem het gedrag. Benadrukken dat Bart of Liesbet meestal een heel fijn kind is, kan natuurlijk wel. Vertrek vanuit je eigen gevoel, en vanuit hoe jij de dingen ervaren hebt.
• Voel je je niet zeker genoeg om het alleen aan te pakken? Vraag of je groepsleiding of VB er even bij kan komen staan (en vertel de ouders waarom).
• Luister écht naar hen, en maak tijd vrij. Rond het gesprek pas af als je voelt dat alles gezegd is of als de ouders op afronden aansturen.
• Geef genoeg informatie: ze weten misschien nog niet alles, en bovendien zijn er aan elk verhaal twee kanten.
• Er zijn grenzen aan wat ouders van leiding mogen verwachten en dat mag je aangeven. Bescherm jezelf, en laat je niet zomaar de les lezen over zaken waar jij geen vat op hebt en onvoldoende over weet.
• Ouders kennen hun kind het beste.
• Alle ouders zijn anders, dus elke ouder vereist een andere aanpak.

Voorkomen is beter dan genezen

 

Leg in je leidingsploeg – en zéker binnen je eigen afdeling – op voorhand richtlijnen vast. Hoe verwacht je dat je leden zich gedragen en wat vinden ze zelf ongepast? Overloop die richtlijnen in het begin van het jaar. Hang ze eventueel ergens op, zodat je er altijd (fysiek) naar kunt verwijzen. Zo vermijd je dat twee gelijkaardige situaties een totaal andere aanpak krijgen, waardoor leden zich unfair behandeld voelen.

Denk altijd goed na over een regel of straf, zodat je ze kan uitleggen en verantwoorden als ouders er vragen over hebben.

Laat het kind zelf een straf bedenken. Heeft Bart ruzie gemaakt met Fara? Laat hem zelf beslissen hoe hij het goed zal maken. Bij jonge leden kan je zelf een paar suggesties doen: sorry zeggen, een tekening maken of een knuffel geven. Zo weet Bart erg goed wat hij misdaan heeft en zal hij er thuis minder snel over klagen.

Extra tips

 

Als leiding ben je geen opvoed(st)er, maar ben je wel verantwoordelijk voor de groepssfeer binnen je afdeling of ploeg. Ga niet afwijken van de afgesproken regels omdat een bepaalde ouder snel klaagt of omdat een kind uit een moeilijke thuissituatie komt. Zorg er wel voor dat het kind begrijpt waarom het gestraft wordt.

Je bent geen ouder, dus het is normaal dat je bepaalde dingen over kinderen, opvoeden of omgaan met moeilijke situaties niet weet. Je mag dat gerust aan ouders vertellen.

Probeer bij problemen vooral in het hier en nu te blijven. Wat heeft iemand gedaan? Wat is daar mis mee of hoe kunnen we daar mee verdergaan? Het is niet jouw taak om je leden op te voeden.

In je groep gelden er bepaalde regels: niet met blote voeten rondlopen, geen frisdrank tijdens het vieruurtje, enz. Leg aan je leden en aan ouders uit waarom die regels bestaan. Kan je leidingsploeg dat niet? Dan is het tijd om de regel in vraag te stellen.

Dit zeggen leerkrachten....

 

“Leg de nadruk op belonen en proberen goed gedrag aan te moedigen en te versterken."

“Straffen helpt niet bij iedereen. In dat geval kan je werken met een time-outsysteem.”

“Wees consequent! Als je ermee 'dreigt' dat aan een bepaalde actie een straf vasthangt, laat hen de straf dan ook uitvoeren. Anders loop je het risico je gezag te verliezen.”

“Er zijn altijd twee kanten aan een verhaal. Geef je leden de kans om in dialoog te gaan over hun gedrag.”

“Als leerlingen mij respect geven, dan stel ik daar soms iets tegenover, bijvoorbeeld hen eens spel laten kiezen.”

Wanneer moet je 'overtredingen' melden aan ouders?

 

Kinderen gaan nog altijd naar de Chiro om zich te amuseren. Af en toe gaat het er dus wat ondeugender aan toe, dus je meldt het beste niet iedere misstap die een kind begaat aan de ouders. In een paar gevallen is dat wel aan te raden.

• Vandalisme: maakt een kind bewust iets kapot waardoor je als Chirogroep serieus in de kosten valt, dan meld je dat het best wel aan de ouders.
• Bij alcohol- en drugsmisbruiken verwittig je sowieso de ouders. Je werkt met minderjarigen, dus druggebruik is een crimineel feit. Alcoholmisbruik kent gradaties. De ouders van een aspi die eens een pintje te veel drinkt, moet je niet op de hoogte brengen, tenzij hij of zij alcohol drinkt op een moment waarop het niet mag. Bij tito's of keti’s is ieder drankgebruik ongepast, dus breng je de ouders het beste op de hoogte.