Alle spelers zijn kousen die van de wasdraad zijn gevallen. Karoo en Nette willen ze allemaal terug aan de draad. Zij kunnen de vrije kousen met een kousenbal aangooien. Wie aangegooid wordt moet opnieuw aan de wasdraad gaan hangen. (met twee armen naar boven). Op het spelterrein staan enkel wasmanden waar de kousen veilig zijn. Als iedereen aan de wasdraad hangt en/of iedereen zit in de wasmand dan zijn Karoo en Nette gewonnen.

De spelers staan verspreid in de ruimte, ongeveer 1 meter uit elkaar. Iedereen is geblinddoekt, en er wordt niet gesproken. De leiding geeft enkele bevelen: “2 stappen voorwaarts, 1 stap naar rechts, 1 stap achteruit, 2 stappen naar links, 3 stappen vooruit, 4 stappen achteruit, 3 stappen links” (de spelers bepalen zelf hoe groot ze hun stappen maken). Als 2 geblinddoekte spelers tegen elkaar lopen, krijgen ze strafpunten. Hoe veilig is het om stappen te zetten?

De leiding voorziet per persoon een drieletterwoord. (liefst woorden die te maken hebben met huis of thuis bijvoorbeeld: dak, hek, bel, mat, bed) De letters hiervan worden op etiketten gezet en willekeurig uitgedeeld in de groep. Elke speler hangt deze letters op drie verschillende kledingstukken. De spelers moeten door onderling te wisselen van kledingstukken allemaal een correct woord krijgen.

De groep wordt ingedeeld in duo’s. Elk duo krijgt één vel papier en één potlood. Samen moeten ze een huis, een boom en een hond tekenen. MAAR ze moeten samen het potlood vasthouden én ze mogen niet met elkaar praten.

Iedereen krijgt een stuk klei. Iedereen maakt onder tafel een voorwerpje. Daarna wordt de klei doorgegeven, zodat iedereen zonder te kijken(!) kan voelen wat de anderen maakten. Wanneer iedereen z’n eigen kleiwerkje terug heeft, proberen de spelers om beurten zoveel mogelijk voorwerpen te raden. Heeft iemand inderdaad het genoemde voorwerp geboetseerd, dan mag de rader het kleiwerkje bij zich plaatsen en nogmaals raden. Wie verkeerd raadt, geeft z’n beurt door aan de volgende.