Vieren op bivak 

Op kamp gaan: het hoogtepunt van een Chirojaar.  Hele dagen buiten zijn, misschien op dagtocht gaan, slapen in tenten en genieten van het kampvuur: dat is bivak!  Even stilvallen hoort er ook bij, omdat het speciaal is: met z'n allen tien dagen samen leven en spelen.  In de jaarthemaviering vind je suggesties voor verhalen, liedjes en methodieken.  En hier zijn nog wat meer ideeën. 

Verhaal: De parabel van de panfluit 

Er was eens een boom, ergens langs de waterkant, geplant door niemand weet nog wie. Hij leefde daar breeduit met vele takken. Hij droeg de forse stem van de wind of de doodse stilte van de avondlucht. 

's Winters was het leven kaal en zwiepend op de harde wind.  Met zijn twijgen als dichtgeklemde vuisten vol nieuwe beloften stond hij maar te wachten tot het lente werd.  Ga je gang, knipoogde de voorjaarszon, en toen kwam hij weer toe aan zijn oude, groene uitbundigheid: zijn takken liepen weer uit en schoten bloesem uit ingehouden leven. Het was een lust voor het oog. En wanneer dan de zomer kwam, maakte hij een donkere hand gevuld met schaduw, gratis voor iedereen. En soms was de boom een paraplu tegen de stromende regen. 

Zo leefde die boom met al zijn takken, jaar in jaar uit, zijn krachten verbergend en weer ontplooiend, op en neer in telkens vier seizoenen. Maar op zekere dag kwam er een mens, een man, gewapend met een mes. De takken hielden van louter schrik het ruisen in. Er was geen ontkomen meer aan: de mooiste tak werd afgesneden en meegenomen naar het huis van die mens.  Een tak, voorgoed uit het leven weggesneden, weggevallen uit de schaduw van velen, onopvallend en straks natuurlijk stomweg vergeten; wat is een tak over een hele boom?!  Drie dagen later was die man opeens terug en de boom stond windstil van doodsangst met al zijn takken.  Wie zou hij vandaag uitkiezen?  Maar kijk, de man ging zitten aan de voet van de boom en hij blies op een fluit, gemaakt van de afgesneden tak die hij nu zijn panfluit noemde. Hij speelde een lied en de boom verstond het zo: “Horen jullie mij? Ik leef, ik leef! Meer dan ooit tevoren.  Ik leef, ik zing, ik fluit.” 

Bijbelsuggesties 

1Sam 16, 15-23 

Over de weldaad van muziek 

Duiding: Kwelgeesten, wat zijn dat?  Gepieker en onzekerheid?  De koning in dit verhaal, Saul, heeft er veel last van.  De eenvoudige David kan muziek spelen en daarvan gaat Saul zich beter voelen.  Muziek, vriendschap, nabijheid ... kunnen veel betekenen voor anderen. 

Mt 6, 24-34 

Over de vogels in de lucht, over wat belangrijk en wat bijkomstig is. 

Duiding: speel en zorg ervoor dat iedereen kan meespelen.  Waardeer het engagement van de leiding en alle zorgen van de kookploeg.  Zet je elke dag in om er een fijn kamp van te maken. 

Om te doen 

Maak instrumenten uit afval

Maak muziek uit schuddozen

Gespreksmethodiek 

Muziek. Het zit overal. De vogels die fluiten, de wind die de takken van de bomen aan het dansen brengt, de stenen waarop we lopen en die tegen elkaar wrijven. Alles in de natuur maakt muziek, elk met zijn eigen geluid. Laat ons luisteren naar wat de natuur ons vertelt en laat ons er vooral door geïnspireerd worden om zelf ook onze eigen muziek te maken. Om zelf ons eigen geluid te vinden. 

Maak een rij van twee personen naast elkaar en stap in de richting van de wind. Terwijl we stappen, stellen we vragen aan elkaar. Vragen die te maken hebben met wie je bent, hoe je je voelt (op kamp), en hoe jij muziek maakt (in de brede betekenis van het woord). Om de vijf minuten schuift de rechterrij door zodat we telkens met iemand anders kunnen praten. 

Voorbeeldvragen die je kunt stellen (bedenk gerust nog andere vragen die meer passen bij de groep): 

• Wat is je mooiste (muzikale) herinnering? 
• Wat was tot nu het leukste moment op bivak? 
• Wat was tot nu het minst leuke moment op bivak? 
• Waarom kom je naar de Chiro? 
• Naar welke muziek luister je? 
• Ben je liever in de stad of liever in de natuur en waarom? 
• Naar wie kijk je op?