Murphy's bivakwetten

Wetenschappers buigen zich al jaren over een Chirofenomeen: het bivak. Dit zijn hun bevindingen:

Vuile was neemt meer plaats in dan propere kleren
"Ver" is een rekbaar begrip. (zie: "leider, is het nog ver?")
Hoe lekkerder iets is, hoe minder er per kop van voorzien is door de kookploeg.
Wat jij niet lust, heeft de kookploeg in enorme hoeveelheden klaargemaakt, en kan naar hartelust bijgehaald worden
Het aantal sokkern waarmee je thuiskomt na een bivak, is altijd oneven
Zo gauw de bus vertrokken is, weet je weer wat je absoluut niet mocht vergeten mee te nemen, maar toch vergat
Hoe dieper de grachtjes die je rond je tent graaft bij regenweer, hoe modderiger het water dat toch binnenstroomt
Andermans rugzak is altijd lichter dan de jouwe
Op kampverkenning lijkt een terrein altijd groter dan op bivak zelf
Wanneer de brandweer toestemming geeft voor een kampvuur, is de kans groot dat het vanzelf wel zal uitregenen
Hoe meer spelen je plant, hoe minder je ervan speelt
Bezinningen, vieringen, groeps-en zangmomenten lopen altijd uit, behalve wanneer je er op had gerekend dat dat zou gebeuren en je niets gepland hebt achteraf
Wanneer alle leden eindelijk in hun slaapzak liggen na het verhaaltje, moeten ze allemaal nog gemiddeld drie keer naar toilet
Aan een prikkeldraad zijn twee kanten: de veilige en die waar de stier staat
Op een kookvuurtje zijn twee zones: de warme en die waar jouw pot staat
Een zelfgebakken, half verbrand stuk vlees op bivak smaakt tien keer beter dan de beste "haute cuisine" ergens anders
Het belangrijkste probleem aan reservebatterijen voor een zaklamp is dat ze onvindbaar zijn in het donker
De kans dat ribbels de postzegel op een kaartje naar huis op de juiste plaats plakken, is verwaarloosbaar. Als de postzegel wel op de juiste plaats komt, dan is er ongetwijfeld iets mis met het adres.
De persoon voor jou op toilet heeft altijd het laatste vel WC-papier gebruikt.
Op een groepsfoto tijdens het bivak zijn er drie mogelijkheden: