Toen Jamesson aspi was, werd hij gepest in zijn Chirogroep. Zijn huidskleur gaf de pesters makkelijke munitie om tegen hem te gebruiken.

“Tijdens mijn eerste jaar als aspi werd ik gepest in de Chiro. Ik kwam in een nieuwe groep terecht met nieuwe mensen. Een mede-aspi had het op mij gemunt. Aan het begin van het Chirojaar viel het relatief mee: medeleden gaven hier en daar racistische opmerkingen. De woorden 'zwart' of het n-woord schuwde de pestkoppen niet. Het waren meestal algemene opmerkingen, niet rechtstreeks naar mij gericht. Er was één leider bij de pestkoppen die de andere leden meetrok in zijn gedrag.

Gelukkig waren er ook mensen die niet meededen aan de pesterijen. Zij kozen er voor om niet te volgen. Met hen trok ik dus vooral op.

Op het einde van het Chirojaar escaleerde het pestgedrag. De leiding begon het toen in de gaten te krijgen en was er voor mij. Dat zorgde voor aangename laatste Chirozondagen en dat mijn twijfels om mee te gaan op kamp wegebden.

Vlak voor kamp barstte de bom. Een aantal medeleden dwongen me om te betalen voor drank waarvan ik niet had meegedronken. Ze brachten me in een lastig parket, maar de leiding doorprikte dit gelukkig snel. De eerste dag van het bivak hebben we een groepsgesprek gehouden over de pesterijen en de racistische opmerkingen. De meerderheid van de pesters zagen daardoor hoeveel impact dat op mij had en zagen hun fout in. De steun die ik daarna kreeg, overtuigde me om leiding te worden in plaats van Chiro op te geven.”

Mijn leiding reageerde zeer goed op de situatie

“Ze zagen wat er aan de hand was, nog voor dat ik het zelf doorhad. Ze praten met mij en met de rest van onze groep. Mijn leiding was niet bang om een groepsgesprek te organiseren en de duidelijke boodschap te geven dat racisme en pesten niet kan. De situatie opmerken en aanpakken, dat moet niet makkelijk zijn. Chapeau dus voor mijn leiding. Mijn tip? Begeef je met de leiding tussen je leden. Zo weet je wat er leeft.”

Het maakt je sterker

“Elke negatieve ervaring die je overwint, maakt je sterker. Hoe jammer dit ook is. De Chirocontext heeft er volgens mij wel voor gezorgd dat het nooit extreem werd. Binnen je Chirogroep ken je elkaar en weet je wat er door het hoofd van een ander spookt.”

Pesten en racisme gaan jammer genoeg hand in hand

“Er is een verschil tussen racisme en racistische opmerkingen: een persoonlijke opmerking komt niet altijd voort uit een racistisch motief. Het doel is vooral om te kwetsen. Want iemand aanspreken op z'n uiterlijke kenmerken doet het altijd zeer.

Het is heel makkelijk om iemand roodharig of met een brede lichaamsbouw daarop aan te spreken. Voor mij geldt jammer genoeg dat mijn donkere huidskleur, een kenmerk van mezelf, een makkelijke munitie is om me te kwetsen.

Racisme en pesten moet je even hard aanpakken. Ik vind het heel erg belangrijk dat hier voldoende aandacht aan besteed wordt, zodat dit probleem meer en beter kan worden aangepakt.”

Ik wil met mijn getuigenis naar buiten komen omdat ik racisme en discriminatie erg betreur

“Geconfronteerd worden met racisme en discriminatie is een traumatische ervaring. Je draagt ze lang mee en ze tast je persoonlijkheid aan. Ik wil niet dat anderen dit meemaken. Ik wil hen helpen door mijn stem te laten horen!”

Ik stap mee tijdens de mars tegen racisme

“Want het is een mooi signaal naar Chirogroepen en naar andere jeugdbewegingen. Hoe meer mensen ermee meedoen, hoe beter. Het kan een bewustzijn creëren bij leiding en leden. Leiding, wees waakzaam voor pesten en voor discriminatie in je Chirogroep. Praat er over, met elkaar, met de leidingsploeg en met je leden.”