Samen sterk!

Als Chirogroep krijg je een heleboel uitdagingen op je bord: Chironamiddagen, je eigen activiteiten en andere verenigingen helpen. Maar wat als het té groots word? Chiro Apollo kreeg plots te maken met een brand in hun lokalen, maar kreeg hulp van het Chirocomité voor de wederopbouw. De groep van Lise organiseert een Chirofuif die al generaties lang meegaat.

Over de generaties heen

Een tragisch ongeval: op 25 oktober 2015 branden de lokalen van Chiro Apollo uit Humbeek uit. Etienne Van Lindt, volwassen begeleider en voorzitter van de vzw, vertelt.

“Onze Chirogroep was in het bezit van enkele mooie lokalen die we bijna volledig gerenoveerd hadden. Tot alles verloren ging in de zware brand. We konden niets meer recupereren van het oude gebouw. Gelukkig kon de zondagse Chirowerking nog doorgaan in de lokalen, op het terrein van de gemeentelijke basisschool in Humbeek en in twee containers die we in bruikleen kregen van een lokale onderneming.”

“Voor de wederopbouw van onze lokalen was er veel geld nodig. Gelukkig wisten we dat op verschillende manieren te verzamelen. Een groot deel kwam via de brandverzekering. We werden zeer goed begeleid door onze verzekeringsmakelaars. We kregen meteen hulp van andere verenigingen die een deel van de opbrengst van hun activiteiten naar de Chirojongens doorgestort hebben. Chirojeugd Vlaanderen hielp ons met het uitwerken van een systeem om giften voor de bouw fiscaal aftrekbaar te kunnen maken. Heel wat mensen hebben een privé-initiatief opgezet om ons te steunen. Hartverwarmend!”

“Onze Chirogroep heeft zelf ook een tandje bij gestoken door fondsen te werven, het bouwproces te begeleiden, te onderhandelen met leveranciers (goed gelukt, trouwens!), en fuiven en benefietweekends te organiseren. Met hulp van ouders, oud-leiding, leiding, leden en sympathisanten konden we in februari 2018 in onze nieuwe gebouwen stappen. Dat project is een realisatie van Chiromensen over de generaties heen en de lokalen zullen nog lang gebruikt worden.“

Een Chirofuif om u tegen te zeggen

Leidster Lise vertelt over hun megazotte Chirofuif die nu al tien jaar meegaat. Dat is al even lang als hun Chirogroep zelf.

“Zo'n vijftien jaar geleden richtte mijn nicht samen met nog een vijftal andere enthousiastelingen onze Chirogroep op. Dat begon uiteraard klein, maar het groeide ieder jaar opnieuw. Ik kan alleen navertellen van wat zij daar ooit over gezegd heeft, maar als ik haar mag geloven, moet het daar de eerste jaren een echte rollercoaster geweest zijn. Zowat de halve buurt stond te springen om mee te helpen met het uitbouwen van onze Chirogroep. Wat ooit begon met acht leden groeide in de eerste vijf jaar al snel uit tot een werking met zeventig (!) jongens en meisjes. En een hele achterban aan ouders die bereid waren te helpen. Het werd nu écht serieus.”

“De toenmalige leidingsploeg, ondertussen tien jaar geleden, organiseerde voor het eerst Santé! om meer geld in kas te krijgen. Ze gokten op zo'n kleine 150 aanwezigen, een klein boerenfuifje, zo zouden we 't nu noemen. Uiteindelijk bleken dat er dubbel zoveel te zijn. Allemaal vrienden, kennissen en mensen die het via via vernomen hadden, want veel reclame werd er destijds niet gemaakt.”

“Nu, tien edities en enkele leidingsgeneraties later, moeten we met onze Chirogroep een grote tent huren waarin we Santé! nog jaarlijks laten plaatsvinden. En de fuivers? Die zijn intussen met een kleine 950 aanwezig. De leidingsploeg en de helpende generatie ouders die dat allemaal uit de grond gestampt hebben, zijn ieder jaar trouw op post om de beentjes los te schudden. Ze kunnen het zelfs niet laten om nog een handje toe te steken bij de voorbereidingen. En wij? Wij amuseren ons rot en vinden het uiteraard geweldig hoe dat feestje iedere editie weer groter wordt.”

“Daarnaast is onze Chirogroep op zich natuurlijk ook uitgebreid. Op de ledenteller staat intussen het getal 160 te blinken en onze veertienkoppige leidingsploeg kan nog altijd rekenen op de grote steun van ouders én oud-leiding.”

“Nu ik het zo nog eens navertel, besef ik des te meer hoe snel dit allemaal gegaan is en hoe ongelofelijk trots wij en alle mensen die ooit leiding waren bij onze Chirogroep mogen zijn. 't Is iets om te koesteren. Een kindje dat we met z'n allen groot gebracht hebben – en dat hopelijk nog altijd niet haar ultieme groeipunt bereikt heeft.”