Niemand anders dan mezelf

Vandaag heb ik een oranje broek aangetrokken met daarbovenop een groen T-shirt en een roze vestje. Ik draag blauwe oorhangers en gele lippenstift. De hakken van mijn schoenen zijn wel tien centimeter hoog en mijn veters twee meter lang. Mijn armen zijn bedekt met pastelkleurige armbanden en mijn lenzen hebben wisselende tinten. Mijn tasje bestaat uit imitatie-krokodillenleer en al mijn vingernagels zijn met kleine gezichtjes opgesmukt. Mensen zeggen nu dat ik raar ben en dat ik niet meer dezelfde ben als vroeger. Terwijl ik alleen maar even mijn vrolijkheid van binnenin naar buiten heb gebracht. Morgen draag ik wel weer mijn jeansbroek en slobbertrui. En dan ben ik nog altijd niemand anders dan mezelf.