Kinderen en jongeren zijn enorm verschillend. Dat is maar goed ook. Het is immers door je te vergelijken met iemand anders - en te zien dat je soms heel erg lijkt op, maar soms ook zo verschrikkelijk verschillend bent van die andere - dat je wordt wie je bent. Van daaruit kun je een stap verder gaan: door samen activiteiten te doen (spelen, tochten, expressie, gesprekken, vergaderingen, maaltijden,...) waarbij iedereen zoveel mogelijk zichzelf kan zijn, ontdek je dat achter de andere een mens van vlees en bloed zit, net als jij. Dit creëert openheid. Dan worden verdraagzaamheid, begrip, verbondenheid, respect en solidariteit mogelijk. In zoverre zelfs dat het anders-zijn van de andere geen probleem meer is, maar zelfs boeiend wordt. 
Een Chirogroep wordt gemeenschapsgericht als die openheid een plaats krijgt: openheid op de buitenwereld, openheid op wat anders is, maakt het groep-zijn rijker.

We doen dat door te werken in zes afdelingen en de leidingsploeg. Wekelijks komen kinderen en jongeren samen in een vaste groep. Groepsvorming staat er centraal. Maar ook elk individu heeft haar plaatsje. Af en toe spelen we met alle afdelingen samen, waar groot en klein elkaar leert kennen. Heel veel van de dingen die we doen zijn gericht op het samenzijn: de verwelkoming, de openings- en slotmomenten, de lokalen als een plek waar iedereen kan thuiskomen, het spel, het samen zingen,... We gaan met de hele Chirogroep op bivak. Zowel het leven in een afdeling, als het leven in de grote groep zijn daar belangrijk.
Een Chirogroep staat of valt met de leidingsploeg: een ploeg die als groep de Chirowerking op poten zet, die samen beslissingen neemt, met respect voor ieders inbreng en capaciteiten, maar waar het bovenal plezant is om erbij te zijn.

Als Chiro bevinden we ons niet op een eilandje. We vinden niet enkel onze eigen groep, onze eigen 'gemeenschap' belangrijk, maar we hebben ook aandacht voor de gemeenschap rondom ons. Enerzijds moeten we ons gesteund voelen door die gemeenschap. Anderzijds proberen we zoveel mogelijk die gemeenschap mee vorm te geven, door mee te doen aan acties en projecten die onze buurt, onze parochie, ons land of zelfs de wereld rechtvaardiger proberen te maken.