Leven op het ritme van de wind en van de zon: dat mag je bij de Chirojongens en Chiromeisjes van Rillaar letterlijk nemen. Zij hebben samen een muziekkapel. Vroeger hadden wel meer Chirogroepen zo’n trommelkorps, vandaag blijven er nog een veertigtal over. Je kon de trommelaars van Rillaar misschien al bewonderen op Krinkel. Nu geven Joni, Veerle, Ward en Dries je ook een kijkje achter de schermen. 

Door Smooch

Van Ketnet tot het rusthuis

Dubbelpunt: Dag iedereen. Wanneer gaan jullie met het trommelkorps op pad? 
Ward: Meestal trommelen we op Christus Koning en als we te voet naar Scherpenheuvel gaan. We wandelen dan een dik uur met leden en leiding, maar ook met sympathisanten en andere mensen uit Rillaar. We stappen altijd hoe het ons het beste uitkomt, marcheren doen we niet meer.
Joni: Ik vind het ook moeilijk om te letten op het trommelen en het stappen tegelijk. De oudere generatie, de leiding die nu ongeveer vijftig jaar is, marcheerde wel nog.

Dubbelpunt: Spelen jullie ook nog op andere gelegenheden? 
Veerle: We doen nog twee of drie extra evenementen per jaar. We hebben in 2017 en 2022 op Krinkel gespeeld. We hebben ook al eens op een triatlon getrommeld en op het evenement STIP IT van Ketnet tegen pesten!
Ward: Tijdens corona zijn we op tv geweest toen we voor het rusthuis gingen trommelen, om de mensen wat afleiding te geven. We moesten toen op een bepaalde afstand van elkaar blijven staan. We hadden elkaar al heel lang niet gezien, dus het was leuk om dat te kunnen doen. Soms krijgen we ook een aanvraag om te spelen in een kerk of op een huwelijk. 
Dries: Met de leiding hoeven we niet echt meer te oefenen, maar als je dan op plaatsen komt zoals het rusthuis of op Krinkel zijn er mensen die daarnaar opkijken of die dat echt wel cool vinden. Dat is echt tof: dat je met zo weinig moeite mensen zo content kan maken.

“Dat is echt tof: dat je met zo weinig moeite mensen zo content kan maken”

Dubbelpunt: Dat is heel waardevol! Hoe kunnen we jullie herkennen als jullie op pad gaan? 
Veerle: Als we naar Scherpenheuvel wandelen, is er vooraan altijd iemand die de vlag van de jongens draagt en iemand anders met de vlag van de meisjes. Er is geen speciale trommelvlag, maar wel onze Chirovlag.
Joni: Meestal mogen twee leden de vlaggen dragen. En we dragen gewoon onze Chirokleren. Op onze trommel staat het logo van onze Chirogroep. We hebben twee soorten trommels: de gewone en de landsknechten. Landsknechten zijn de grote, lange trommels die het basisritme aangeven. Als je gewoon kan trommelen, kan je zeker ook de landknecht bespelen.
Ward: Mijn favoriet blijft wel gewoon trommelen. 
Joni: Bij mij ook. Daar zit meer uitdaging in.

“Je hoeft geen noten te kunnen lezen!”

Dubbelpunt: Met hoeveel gaan jullie trommelen op evenementen? 
Joni: We hebben in totaal dertien trommels in goede staat. Meestal zijn die allemaal in gebruik, maar in drukke periodes, zoals de examens, vragen we oud-leiding om de groep aan te vullen. Er zijn altijd wel kandidaten.

Dubbelpunt: Normaal trommelen jullie met leden en leiding. Waar leren jullie dat? 
Ward: We leiden onze leden zelf op door hen vanaf veertien jaar trommelles te geven.
Joni: Dat is voor degenen die willen. We proberen elke vrijdag les te geven, waar ze vrijblijvend naartoe kunnen komen. Meestal zijn het wel de aspiranten en leiding die op evenementen gaan trommelen. 
Ward: Zelf oefenen we niet elke vrijdag, eigenlijk enkel als we een evenement hebben. 

Dubbelpunt: Moet je dan erg muzikaal aangelegd zijn? 
Ward: Je hoeft er in elk geval geen noten voor te kunnen lezen. We hebben ons eigen systeem uitgevonden.
Joni: We hebben drie soorten slagen: fla, ra en da. De fla is met twee stokken tegelijk. Da is één stok en ra is een roffelke en een tik. We hebben onze marsen allemaal zo gemaakt dat we er tien verschillende hebben op basis van die drie slagen. Mijn favoriet is mars 6, omdat we dan met onze trommelstokken tegen elkaar tikken. Dat voegt een extra toets toe aan de marsen.
Veerle: Bij onze uitgeschreven marsen staat er gewoon: “Fla, fla, ra, da, fla.” Als een lijntje wat sneller gaat dan een ander lijntje, zie je dat niet. Het ritme is echt gewoon aanleren en oefenen. Dries: De meesten raken er wel, maar niet iedereen.

Dubbelpunt: Hoe weten jullie wat jullie moeten spelen? 
Joni: Vooraan in onze stoet loopt de ‘vingeraar’ (lacht). Die geeft de mars aan door een hand in de lucht te steken. Als die één vinger opsteekt, weten we dat we mars 1 moeten spelen. Normaal gaat het gewoon van 1 tot 10, maar als we lang getrommeld hebben, bijvoorbeeld als we terugkomen van Scherpenheuvel, doen we al eens freestyle en dan mag de vingeraar kiezen welke mars er gespeeld wordt. Dan kan het van 1 direct naar 5 gaan. Voor ons is dat een soort spelletje.

Samen genieten van muziek

Dubbelpunt: Wat betekent de muziekkapel voor jullie? 
Joni: Het geeft een toets van authenticiteit en ik vind het tof dat ik kan zeggen dat ik tot de trommelaars behoor. Het geeft een meerwaarde aan onze Chirogroep.
Veerle: De evenementen brengen niet alleen sfeer voor onszelf, maar brengen de buurt ook samen. Als we wandelen, is dat ritme handig om goed op te stappen. Gewoon naar Scherpenheuvel wandelen, zou maar saai zijn. Ik vind het ook tof om deel uit te maken van de trommelaars, omdat ik zelf totaal niet muzikaal ben maar zo toch muziek kan maken. 
Dries: Als je als lid meegaat naar Scherpenheuvel is het altijd cool om te zien hoe de trommelaars vooraan lopen. Ik dacht toen altijd: dat wil ik later ook kunnen! 
Ward: Daar sluit ik me bij aan. En als je het eenmaal kan, blijf je het kunnen en blijft het indrukwekkend voor mensen die het niet kunnen.

Dubbelpunt: Bedankt, Joni, Veerle, Ward en Dries! Wij zijn blij dat jullie, wij en anderen zo kunnen genieten van jullie muziek! Tot hoors!