Vandaag, zaterdag 23 mei zouden we meelopen in de Belgian Pride Parade om te tonen dat de Chiro een plek is voor alle jongeren en dat het niet uitmaakt tot wie je je aangetrokken voelt of hoe je je voelt. Jammer genoeg gaat de Pride Parade dit jaar niet door omwille van de coronamaatregelen. We laten wel MJ en Ian aan het woord, zij vertellen over zichzelf en hun Chirotijd. Want de Chiro is een plaats waar iedereen welkom is en zichzelf kan zijn, ook wanneer je jezelf niet identificeert met een van de binaire gendercategorieën

Hallo MJ en Ian, vertel eens kort iets over jezelf

MJ: Ik ben MJ, ik ben 22 jaar en ben Titoleiding bij Chiro eNWéKa. Ik ben al sinds 2006 lid van de Chiro. Ik ben 10 jaar lid geweest en ben nu vier jaar leiding. Ik ben dus letterlijk opgegroeid tussen de spelletjes, uitdagingen, andere leden en leiding, weekends en kampen. Chiro heeft mij gemaakt tot wie ik nu ben. Ik ben iemand die niet bang is om nieuwe dingen te proberen en die heel graag ruwe en zotte spelletjes speelt. Maar het allerbelangrijkste is dat ik non-binair ben.

Ian: Ik ben Ian. Ik ben een jongen van 19 jaar. Ik zit al 19 jaar bij Chiro Anto Boortmeerbeek. Dat klinkt misschien vreemd maar mijn mama is al meer dan twintig jaar kookouder en nam mij zelfs als baby'tje al mee naar de Chiro! Ik zie mezelf niet als jongen maar ook niet als meisje. Ik zie mezelf als uniek. Ik wil herkend worden als Ian en niet als een categorie, ik zweef er een beetje tussen maar dat vind ik geweldig.

Hoe heb je je coming-out in de Chiro ervaren? Hoe is het onthaald in je Chirogroep?

MJ: Dit jaar op leidingsweekend in februari heb ik al mijn moed bij elkaar geraapt en maakte ik een variapuntje van mijn coming-out. Ik hield dat als allerlaatste puntje van de vergadering zodat er geen afleidingen waren en iedereen zich kon focussen op wat ik te vertellen had. Ik heb mij nog nooit zo nerveus gevoeld als toen. Ik begon met de uitleg en durfde niemand aan te kijken en trilde van de zenuwen. Het was een enorm moeilijk moment voor mij, maar ik heb het overleefd. Dat dankzij enkele positieve reacties die ik kreeg. Niet iedereen had een reactie, maar ik merkte het wel aan hun gezicht. Ergens had ik het gevoel: “Het maakt mij niet uit wat jullie nu denken, zolang ik mij maar goed voel over mezelf”.

Ian: Omdat ik al van heel jonge leeftijd altijd mezelf ben geweest, wist iedereen al een beetje wie ik was. Ik ben dus nooit echt uit de kast moeten komen (ik heb er gewoon nooit ingezeten (lacht)). Omdat ik hier altijd oprecht over ben, heb ik geen moeilijkheden gehad in mijn Chirogroep. Soms maken ze wel mopjes, maar dat vind ik niet erg, ik lach dan mee met de mopjes want vaak zijn ze wel grappig en terecht. Wel duid ik mijn grenzen aan want niet alles is even grappig of blijft grappig.

Zijn de leden op de hoogte? Zo ja, hoe reageerden zij?

MJ: Ik heb tegen mijn tito's gezegd dat ik liever heb dat ze me MJ noemen in plaats van Marie-Jolie, omdat ik dat aangenamer vind en het beter past bij mij. Want ik voel mij geen meisje, noch jongen. Meer heb ik niet tegen hen gezegd. Ik heb ze wel uitgelegd dat ze altijd vragen mogen stellen, maar die heb ik nog niet gehad. Ze gingen er allemaal mee akkoord, en dat was het belangrijkste! Zo nu en dan gaan ze nog in de fout, maar dan herpakken ze zich wel direct. “Marie-Jo... MJ”

Ian: Nu geef ik leiding aan de rakwi's en zij zijn hiervan de op hoogte, ze vinden het helemaal niet erg en ik denk dat ze er zelf niet veel van maken. Mijn leden van vorige jaar (speelclubbers) wisten het ook. Toen had ik een vriendje, ze vroegen vaak hoe het met hem was en wilden hem eens ontmoeten. Ik vind die transparantie heel belangrijk aangezien ik mijn leden vaak tegenkom in de winkel en in het dorp. Er is dus altijd een kans dat ze me met een jongen tegenkomen en dan wil ik niet dat ze daarvan schrikken.

Zijn er dingen veranderd in de Chiro sinds je je outte?

MJ: Eerlijk gezegd is er niet veel veranderd sinds mijn coming-out in de Chiro. Het enige dat een beetje anders is op dit moment is mijn naam. Voor mijn coming-out was ik voor sommige leiding al MJ en voor de anderen Marie, maar nu proberen ze allemaal MJ te zeggen. Net zoals bij mijn leden is er af en toe nog een vergissing, maar ze doen allemaal hun best en daar ben ik ze allemaal heel dankbaar voor!

Ian: Alles is hetzelfde gebleven want ik heb de meest awesome Chirogroep die heel open en toegankelijk is!

Bots je nog op moeilijkheden op basis je genderidentiteit en/of seksuele voorkeur?

MJ: In de Chiro wordt er meestal opgedeeld in jongens-meisjes: tijdens spelletjes, aansprekingen, enz. Dat is heel normaal, maar soms heb ik het er wel moeilijk mee. Tijdens de spelletjes met de leden op zondagen is dat allemaal geen probleem omdat ze dan zelf kiezen bij welke groep ik mag meedoen. Bij spelletjes met de leiding alleen is het iets moeilijker. Er wordt vaak gezegd “jongens tegen meisjes” en dan begint het. “Bij welke groep moet ik dan meedoen?”, “Zou het erg zijn als ik bij de jongens meedoe?” Waarom moet ik kiezen?” Ik zal maar bij de meisjes meedoen, want ik zie eruit als een meisje...”

Ian: Ik ervaar geen moeilijkheden. Ik wist al heel vroeg wie ik was en ik heb overal heel veel steun gekend waardoor ik me veilig heb kunnen ontwikkelen. Die veilige ontwikkeling heeft me veel zelfverzekerder gemaakt. Hierdoor ben ik altijd overal mezelf en trek me bitter weinig aan van andere mensen hun mening over mij.

Zijn er dingen die nu leuker of gemakkelijker zijn omdat je je geout hebt?

MJ: Ik heb wel gemerkt dat sinds mijn coming-out er een soort last van mijn schouders is gevallen. Het is zoveel leuker om aangesproken te worden als MJ door de andere leiding. Maar veel “ervaring” hiermee heb ik nog niet door de hele coronasituatie. Maar ik ben er zeker van dat , wanneer dat allemaal voorbij is, ze er allemaal nog rekening mee zullen houden.

Ian: Ja ik kan met de oudere groepen, de meisjes dan vooral, meepraten over jongens en persoonlijke zaken. En heel veel meisjes weten dat ik altijd wel wat make-up of crèmes bij heb op kamp dus zij komen die graag lenen (lacht).

Ben je ooit al naar de Pride Parade geweest en vind je het belangrijk dat de Chiro meedoet aan de Pride Parade?

MJ: Ik zou dit jaar naar mijn eerste Pride Parade geweest zijn, omdat ik mij nog niet zo lang geleden geout heb. Ik had zoveel zin om voor de eerste keer te gaan en dat in Chirokleren te doen! Chirokleren dragen op Pride is heel belangrijk voor mij omdat ik op die manier kan laten zien dat iedereen zichzelf kan zijn in de Chiro. Iedereen mag zich voelen en uiten hoe hij of zij/hun dat zelf wilt.

Ian: Ik ga elk jaar naar de Pride Parade. Vorig jaar had ik een Chiro tattoo op mijn kaak geplakt. Dat was wel grappig want het zorgde altijd voor leuke gesprekken met andere Chiromensen. Ik vind het heel belangrijk dat de Chiro meedoet aan dit soort zaken want de Chiro behoort tot de maatschappij en ik ben van mening dat de maatschappij elkaar moet steunen. Het is ook altijd een leuk feestje waar ieder zichzelf kan zijn!

Is er nog iets dat jullie willen zeggen?

MJ: Mijn boodschap voor jullie is het volgende: het maakt niet uit hoe je je voelt, of op wie je verliefd bent. Zolang je je zelf goed voelt. Het belangrijkste is: Don't be afraid to show off your true colors!

Ian: Laat je niet tegenhouden om jezelf te zijn! Een Chirogroep is als broers en zussen, als familie en steunt elkaar altijd!

Heel hard bedankt voor jullie openhartige getuigenis MJ en Ian!